Żółtaczka u noworodków występuje w przypadku prawie połowy dzieci donoszonych oraz za każdym razem w przypadku dzieci urodzonych przed wyznaczonym terminem porodu. W przebiegu żółtaczki wykrywa się zwiększone stężenie bilirubiny we krwi, wolnej lub sprzężonej. Nie jest to dolegliwość, która mogłaby budzić niepokój u rodzica jednak niekiedy dochodzi do przeistoczenia się tej dolegliwości w typ chorobowy, dlatego rozróżnia się dwa typy żółtaczki fizjologiczną oraz patologiczną. Powodem, przez który pojawia się żółtaczka jest zwiększenie się poziomu barwnika o żółtym kolorze – bilirubiny, która powstaje w krwi w wyniku przemiany hemoglobiny, znajdującej się w erytrocytach. Wcześniaki dodatkowo narażone są na pojawienie się dolegliwości, ponieważ ich układ enzymatyczny wątroby nie jest jeszcze w pełni wykształcony.
W diagnostyce najważniejsze jest określenie typu żółtaczki, w przypadku fizjologicznym występują takie objawy jak: zażółcenie powłok ciała – w kolejności początkowo twarz, tułów, nóżki i rączki, a na końcu dłonie i stopy (w przypadku gdy objawy ustępują kolejność zanikania jest odwrotna). Fizjologiczna żółtaczka noworodków ile trwa i jak wygląda jej przebieg zależna jest od terminu, w którym dziecko zostało urodzone. Pierwsze objawy u dzieci narodzonych terminowo pojawiają się w drugiej dobie życia ich nasilenie natomiast następuje między trzecią a czwartą dobą życia, u takich noworodków żółtaczka fizjologiczna trwa do 10 dni. Natomiast gdy mamy do czynienia z wcześniakiem początkowe objawy zauważyć można między trzecią a czwartą dobą życia, a ich nasilenie następuje między szóstym a siódmym dniem po porodzie, w tym przypadku objawy ustępują w okresie dwóch do trzech tygodni. Pod względem dzieci donoszonych i urodzonych przed terminem różniącą cechą do określenia typu fizjologicznego żółtaczki jest także stężenie bilirubiny we krwi, poziom bilirubiny we krwi u noworodków donoszonych nie przekracza 205 mikromol/l, a u wcześniaków 257 mikromol/l. W przypadku jeśli żółtaczka nie spełnia wyżej wymienionych cech uważana jest przez lekarzy za odmianę patologiczną, biorąc pod uwagę cechy żółtaczki patologicznej wyróżnia się: żółtaczkę przedwczesną, której objawy pojawiają się już w pierwszej dobie życia, żółtaczkę przedłużoną utrzymującą się dłużej niż w przypadku fizjologicznym, żółtaczkę nadmierną gdy poziom bilirubiny przekracza 257 mikromol/l.
Jeżeli mamy do czynienia z żółtaczką typu fizjologicznego pobyt w szpitalu ani leczenie noworodka nie jest konieczne, jednak zalecane jest by karmić noworodka częściej by był odpowiednio nawodniony. Jednak w przypadku żółtaczki patologicznej leczenie jest obowiązkowe i wiąże się z dłuższym pobytem w szpitalu. Najbardziej powszechną metodą stosowaną w przypadku leczenia żółtaczki u noworodków jest fototerapia, czyli naświetlanie maluszka w inkubatorze, czasami pomocniczo stosuje się dodatkowo leczenie farmakologiczne, w najpoważniejszym przypadku wykonuje się wymienną transfuzje krwi. Niezwłoczne zastosowanie prawidłowego leczenia zapobiega rozwojowi groźnych i poważnych chorób.
